Η Γκαλερί Παπατζίκου συμμετέχει στη 2η Photobiennale του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με μία σημαντική ομαδική έκθεση φωτογραφίας, που προέκυψε από μία δημιουργική συνεργασία με το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Η έκθεση που έχει τίτλο: Μετα- Θέσις ΙΙΙ, έχει την απόλυτη δική της ανάπτυξη και αυτονομία, παρότι εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σκεπτικό και αποτελεί συνέχεια (σαν αναπόσπαστο τμήμα) των εκθέσεων Μετα- Θέσις Ι, και Μετα- Θέσις ΙΙ, εκθέσεων που αναπτύσσονται παράλληλα σε χώρους της Θεσσαλονίκης, με την ευθύνη της ίδιας επιμελήτριας.
PhotoBiennale 2010 / 21η Διεθνής Φωτογραφική Συνάντηση
Απρίλιος-Σεπτέμβριος 2010
Θέμα: Τόπος
Μετα-Θέσις ΙΙΙ
Sylvie Van Bochove (NL), Nermine Hammam (EG), Lee Eun Kyoung (KOR), Kari Soinio (USA), Roberta Vivoli (ITL), Κωνσταντίνος-Αντώνιος Γούτος (GR), Βασίλης Καρκατσέλης (GR)
Παραγωγή: Φωτογραφικό Kέντρο Θεσσαλονίκης
Σε επιμέλεια της Ιστορικού της Τέχνης Μαρίας Κενανίδου.
Η Lee Eun Kyoung από την Κορέα παρουσιάζει ένα πολύπλοκο επιτοίχιο πάζλ της ζωής μιας πόλης της πατρίδας της, μιας πόλης με πολλούς δρόμους, αερογέφυρες και επινικελωμένα γυαλιστερά αυτοκίνητα, χωρίς, όμως ανθρώπους.
.
Ο Kari Soinio είναι ίσως ο πιο παραδοσιακός στην έκθεση αυτή. Φωτογραφίζει τα κτήρια της Νέας Υόρκης και μας τα παρουσιάζει, όπως ακριβώς είναι. Μόνο που με την τεχνική του επιλεγμένου φλου ή της επιλεγμένης εστίασης (την οποία γνωρίζει να χειρίζεται αριστοτεχνικά) μετατρέπει αυτά τα κτήρια σε ονειρικές εικόνες, τους προσδίδει μία ατμόσφαιρα παραδείσου, μετατρέπει τα κτήρια και τις εικόνες του σε κάτι το μοναδικό.
Η Sylvie Van Bochove δημιουργεί το πορτρέτο ενός εμπορικού δρόμου. Πρόκειται για μια σχεδόν πανοραμική λήψη, που μάλλον σκοπό έχει να καταγράψει τις προσόψεις των καταστημάτων. Αυτά μέχρι κάποιος να πλησιάσει την εικόνα, που καταλαμβάνει έναν ολόκληρο τοίχο, και προσέξει τις λεπτομέρειες. Η σιγουριά θα μετατραπεί αμέσως σε αμφιβολία και δεκάδες ερωτηματικά.
Η Nermine Hammam (παλιά γνώριμη στους Θεσσαλονικείς φίλους της τέχνης) συνεχίζει την έρευνα της για τους ιερούς τόπους πίστης και τους τρόπους λατρείας. Με αριστοτεχνικό τρόπο, εμπλέκει ασπρόμαυρα ντοκουμέντα από το μακρινό παρελθόν με το σήμερα, με έναν τέτοιο αριστοτεχνικό τρόπο, ώστε να αναρωτιέσαι για το τι άλλαξε (που δεν άλλαξε τίποτε) κατά τα τελευταία 150 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα που νομίζουμε ότι όλα έχουν αλλάξει.
Η Roberta Vivoli ασχολείται και μας παρουσιάζει τον κόσμο πίσω από τα σύγχρονα παραβάν, πίσω από τα νέα υλικά, πίσω από τις νέες παραμορφώσεις της εποχής, κάποτε ευανάγνωστες και ενίοτε καθόλου. Το αυθεντικό και η παραποίηση στην εποχή της από τα μακριά θέασης των γεγονότων κρύβει πολλές ανασφάλειες και για την αλήθεια και για την ίδια τη φωτογραφία.
Ο Κωνσταντίνος-Αντώνιος Γούτος παρουσιάζει σε βιντεοπροβολή το έργο του Flanner - Περιπλανώμενος. Ένα έργο σχεδόν αυτοβιογραφικό, ενός καλλιτέχνη, που από πόλη σε πόλη αναζητά την ιδέα της τέχνης, κυνηγώντας την ποιητική σκιά του, καθώς διασταυρώνεται στους δρόμους με διάφορα αναπάντεχα..
Ο Βασίλης Καρκατσέλης ασχολείται για μια ακόμη φορά με τους τόπους του ελάχιστου. Τους τόπους όπου τίποτε μοιάζει να μη συμβαίνει, μέχρι να σταματήσεις για λίγο τον ξέφρενο ρυθμό ανάγνωσης των εικόνων και σκύψεις επάνω στην ηρεμία τους. Όπλα του η άψογη σύνθεση, το χρώμα και το φυσικό σχεδόν μέγεθος των τοίχων που μας παρουσιάζει.
Μετα- Θέσις,
Μέσα στην Ηρακλείτεια ροή των πάντων, η διαφραγματική σύλληψη ενός σημείου του τόπου μες το χρόνο συνεχούς εξέλιξης και μεταβολής του, το μεταθέτει: γεωγραφικά, χρονικά, πολιτικά, θρησκευτικά, φιλοσοφικά, ιστορικά, ανθρωπολογικά, ψυχολογικά, συνειδησιακά, αισθητικά, ηθικά, φαντασιακά, ποιητικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, υπαρξιακά ...
Η μετάθεση αυτή ενέχει την εντασιακή σχέση τόπου και χρόνου αμεσότερα από οποιαδήποτε μορφή τέχνης όσον αφορά την γενεσιουργό πράξη, την πρόσληψη του έργου αλλά και την ανάγνωση του ζωτικού εναύσματος και την ερμηνευτική υπόθεση του αποτελέσματος αποτύπωσής του. Ο τόπος στο χρόνο και ο χρόνος στον τόπο.
Ο φωτογράφος επιλέγει ένα σημείο εξέλιξης ενός τόπου και το μεταθέτει προσδίδοντάς του παραβατικά λίγο χρόνο επιπλέον μέσω της αποτύπωσης. Δηλαδή επιβάλλοντάς το να υπάρχει μέσω νοητικής διεργασίας αναγνώρισης ταύτισης, αισθητηριακής ψηλάφησης, νοητικής ανακατασκευής.
Ένας τόπος που ο φωτογράφος μέσα από μία διαδικασία αποκλεισμού και αποσιώπησης του όλου, τον επιλέγει, τον ανακαλύπτει και μας τον αποκαλύπτει χωρίς να ταυτοποιείται αυτονόητα. Τόπος που υποδηλώνει την παρουσία ή την απουσία. Τόπος ως πεδίο ύπαρξης, που ο φωτογράφος επιβάλει, υπονοεί.
Εισχωρώντας στο πραγματικό και συνειδησιακό μας περιβάλλον με πολυσήμαντες αναγνώσεις, με εμφανείς ή αφανείς αποφύσεις, προσδιορίζουν και προσδιορίζονται, προτείνοντας την ανανέωση και ωρίμανση της έννοιας του τόπου μέσα από την φωτογραφική μετάθεση.
Η καλλιτεχνική πρόθεση, μέσω της φωτομηχανικής, φυλακίζει τον Τόπο έρμαιο της απόσπασής του από το χρόνο σαν τομή, μετάθεση της στιγμής αποτύπωσης, καταργώντας τον ως εντοπιότητα, μεταθέτει τα όρια προς την σύγκληση ορατού και αόρατου, εικόνας και Λόγου.
της Ιστορικού της Τέχνης Μαρίας Κενανίδου
Γκαλερί Παπατζίκου (Αγίου Αντωνίου 26 - Βέροια)
Μετα- Θέσις ΙΙΙ,
Εγκαίνια: Σάββατο 24 Απριλίου 2010, 7.00'μμ
Ώρες λειτουργίας: Τρ-Πε-Πα 5-9μμ Τε-Σα 10-2μμ vpapatzikou@gmail.com (Τηλ.23310 70325)
Διάρκεια έως 17 Μαΐου 2010
