Το «Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης» και η εικαστική ομάδα TeeToTuM σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ‘πειραματικής έκθεσης’
1st International Photo Based Mail Art Exhibition
“The Other/Ο άλλος”
το Σάββατο, 28 Μαρτίου 2015 στις 20.30
στη Tettix Art Gallery (Διαλέτη 3, Θεσσαλονίκη).
Συμμετέχουν 115 καλλιτέχνες, από 22 χώρες, με περισσότερα από 200 έργα, που με βάση / αφορμή τη φωτογραφία, πραγματεύονται το θέμα του «άλλου».
Τα έσοδα από την πώληση των έργων θα διατεθούν για την υποστήριξη της δράσης του «Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης».
(Εξ αιτίας του «ιερού σκοπού» οι τιμές των έργων στα 10, 20, 30 και 40 ευρώ
κρίνονται σαν απίστευτα μικρές για αυτής της ποιότητας τα έργα
και αποτελούν πρόκληση για συλλέκτες και δώρα.)
Διάρκεια έκθεσης: 28 Μαρτίου έως 25 Απριλίου 2015
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα – Παρασκευή : 18:00-21:00
Σάββατο : 11:00-14:00
Λίγα λόγια για το θέμα της έκθεσης
«Ο άλλος»
Στην τέχνη, η εικόνα των ανθρώπων (ως μονάδες και ως σύνολα) και το αυτοπορτραίτο κατέχει μία διαχρονική αξία, όπως και στη συνείδησή μας άλλωστε. (Αυτό)προσδιοριζόμαστε σχεδόν πάντα ως προς τους άλλους, η αντίληψη του εαυτού μας προκύπτει σε ένα βαθμό σε συνδιαλλαγή με τους άλλους, λειτουργούμε αναφορικά με τους άλλους. Ισχύουν όλ΄αυτά ή σε ποιο βαθμό? Μας ενδιαφέρουν ουσιαστικά ή όχι?
Το «Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης» και η εικαστική ομάδα TeeToTuM, «άλλοι» μεταξύ τους, σε πλήρη συνεργασία, δοκιμάζουν και δοκιμάζονται στην «1st Ιnternational Photo based Mail Art Exhibition» και προσκαλούν καλλιτέχνες να «εικονοποιήσουν» τον άλλο, με βάση τη φωτογραφία. Ταυτόχρονα, οι συμμετέχοντες, οι ίδιοι «άλλοι» μεταξύ τους επίσης, χρησιμοποιούν το μέσο της φωτογραφίας είτε ως «άλλο» και δημιουργούν έργα με αφορμή αυτό είτε αυτούσιο.
Αποφασίζοντας τα έσοδα από την πώληση των έργων να διατεθούν για την υποστήριξη του «Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης», που για μια σειρά ετών πια καταργεί την έννοια του «άλλου» στην τρέχουσα ελληνική συνθήκη ζωής, φάνηκε ότι ήταν ένας ακόμη λόγος που εξηγεί το πλήθος και την ποιότητα των συμμετοχών.
Γιατί τελικά ο «άλλος» είναι:
Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο εραστής, ο συνοδοιπόρος, ο ομοϊδεάτης, ο συνάδελφος, ο γείτονας, ο συγκάτοικος, ο συγγενής, ο εχθρός, ο αντίπαλος, ο μισητός, ο ξένος, ο περιθωριακός, ο κυρίαρχος, ο αποκλίνων, ο φτωχός, ο πλούσιος, ο μορφωμένος, ο αμόρφωτος, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο μετανάστης, ο ομοεθνής, ο νόμιμος, ο παράνομος, ο άντρας, η γυναίκα, ο διαφορετικός, ο όμοιος, ο σύμφωνος και ο διαφωνών, ο πιστός κι ο άπιστος,
Αυτός που βλέπω, αυτός που φαντάζομαι κι αυτός που είναι.
Εγώ κι άλλος μου εαυτός.
Αλέκα Τσιρώνη
Λίγα λόγια για την Mail Art!
Πάρτε ένα φάκελο ή μία κάρτα, διακοσμήστε την με ό, τι θέλετε, χρώματα και υλικά: μελάνι, γκουάς, ακουαρέλα, μολύβια, μαρκαδόρους, σχέδια, κολάζ, κλωστές, γραμματόσημα, ρυθμιστικά κτλ. Είναι απίστευτη η γκάμα του τι μπορεί να χωρέσει σε ένα χαρτόνι. Εκφραστείτε ελεύθερα! Απελευθέρωσε τον εαυτό σας! Ξεχάστε τη μονοδιάστατη φωτογραφική εκτύπωση.
Μην ξεχάσετε να συμπεριλάβετε σε αυτή τη διεύθυνση του παραλήπτη, το γραμματόσημο και να τη σφραγίσετε στο ταχυδρομείο! Ρίξτε τη στο κουτί.
Και από εδώ και μετά η μοναδική και προσωπική εργασία σας αρχίζει το ταξίδι. Βλέπεται (και θαυμάζεται) από διάφορους ανθρώπους, καθώς περνά από χέρι σε χέρι, μέχρι να φτάσει τελικά στο γραμματοκιβώτιο του παραλήπτη, από όπου θα αρχίσει το δεύτερο ταξίδι της.
Ένας βασικός κανόνας αυτής της φάσης: βάζετε επαρκή γραμματόσημα και έχετε ευανάγνωστη τη διεύθυνση του παραλήπτη στην ίδια (συνήθως) μπροστινή πλευρά. (Αν η διεύθυνση είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί, την επαναλαμβάνω ξεκάθαρα στο πίσω μέρος της κάρτας.)
Για αποστολή μπορεί επίσης να είναι ένα αντικείμενο, παραμένοντας εντός των αποδεκτών ορίων μεγέθους από το Ταχυδρομείο.
Παραλήπτης σας μπορεί να είναι ένας φορέας, όπως στην περίπτωση αυτής της διοργάνωσης), ένας φίλος/η, ένας γνωστός/ή, μια γνωριμία σας που θα απολαύσει την άσκηση αυτού του είδους της δραστηριότητας ή ένας άλλος καλλιτέχνης, που ασχολείται με την ταχυδρομική τέχνη (mail art) και θα ανταποδώσει. Αυτός ο mailartiste, στη συνέχεια, μπορεί να σας απαντήσει με την δική του art κπλ. Αυτή η ανταλλαγή έργων είναι μια από τους άγραφτους/σιωπηλούς κανόνες της «τέχνης ταχυδρομείου».
Το διαδίκτυο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βρείτε «προσκλήσεις» ή «κλήσεις». Ο οργανωτής μιας Mail Art συνάντησης/διοργάνωσης (organisateur) μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης, μια ένωση, ένα σχολείο, ένα μουσείο … Μπορεί να υπάρχει ένα θέμα, μια τυποποιημένη μορφή, συγκεκριμένες διαστάσεις, μια προθεσμία. Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι mailartistes έχουν τα ίδια δικαιώματα, και κανένας δεν τονίζεται (ως εξέχων/σημαντικότερος).
Μερικοί σιωπηλοί κανόνες στο πλαίσιο της πρόσκλησης μιας διοργάνωσης Mail Art:
Είναι πάντα δωρεάν (χωρίς τέλος εγγραφής), δεν γίνεται καμία επιλογή, δεν υπάρχει αξιολόγηση, δεν υπάρχει κριτική επιτροπή (οπότε δεν υπάρχει ανταμοιβή), δεν υπάρχει επιστροφή έργων (τα πρωτότυπα παραμένουν στην ιδιοκτησία του διοργανωτή, ο οποίος δεν αναλαμβάνει την υποχρέωση να τα πουλήσει επί προμηθείας σαν γκαλερί). Πιθανώς ο διοργανωτής αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκθέσει ότι έχει ληφθεί. Αν μπορεί, ο διοργανωτής, δημοσιεύει έναν κατάλογο ή ορίζει μια λίστα με τις συμμετοχές, και την διαδίδει σε όλους τους συμμετέχοντες mailartistes ή (όπως εδώ) εκδίδει έναν κατάλογο.
Φυσικά και άλλου τύπου ανταλλαγές έργων μπορούν να δημιουργηθούνε. Υπάρχει ελευθερία και για τους τρόπους από και προς, και για την κυκλοφορία των έργων. Αρκεί όλες (αυτές οι μορφές) να χρησιμοποιούν το δίκτυο της ταχυδρομικής αλληλογραφίας. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμπλακεί κατά την κρίση του, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα και τους πόρους του, (χωρίς περιορισμούς ή με περιορισμούς). Εμπλέκεται είτε με τη μορφή των έργων με τα οποία συμμετέχει κάπου, είτε με τη μορφή της προτεινόμενης διοργάνωσης (ως διοργανωτής).
Η Mail Art (Τέχνη ή Ταχυδρομική) δημιουργήθηκε με τους ντανταϊστές και μεγαλώσε με ζωγράφους και ποιητές όπως ο Apollinaire, Τζάρα, Duchamp, Πικάσο, Ματίς, Κοκτώ, Prévert, Μπόις, Ντιμπιφέ, Alechinsky, Folon … λαμβάνοντας σημαντικού μεγέθους έκταση κυρίως στο δεύτερο μισό του προηγούμενου (20ου) αιώνα.
Η κίνηση αυτή είναι τώρα μια παγκόσμια τέχνη προσιτή σε όλους, καθώς επιτρέπει σε όλους να εκφραστούν ελεύθερα. Βρίσκεται και λειτουργεί έξω από κάθε επίσημο ή εμπορικό κύκλωμα. Το κάθε έργο είναι πρωτότυπο, μοναδικό και αποτελεί προσωπική δημιουργία. Με αυτές τους τις ιδιότητες τα έργα της Mail Art μπορούν να ικανοποιήσουν την επιθυμία για ανταλλαγή και την κοινή χρήση έργων.
Βασίλης Καρκατσέλης
MAIL ART: Όλα στα χέρια των δημιουργών…
Στις μέρες μας, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα καλλιτεχνικό κίνημα, που βασίζεται αποκλειστικά στην ανταλλαγή. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο δίκτυο χιλιάδων καλλιτεχνών, που ανταλλάσσουν μεταξύ τους έργα τέχνης, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό όλα τα μέσα επικοινωνίας (ταχυδρομείο, τέλεξ, κομπιούτερς, τηλέφωνο κ.λ.π.) σαν μέσα καθεαυτά αλλά και σαν μέσα διάδοσης της τέχνης.
Αυτό το καλλιτεχνικό κύκλωμα αποτελεί προφανώς το μεγαλύτερο σε έκταση και αριθμό συμμετεχόντων κίνημα που δημιουργήθηκε ποτέ στην ιστορία της τέχνης. Και εκτός αυτού, εξακολουθεί να επεκτείνεται καθημερινά.
Αυτό το κύκλωμα συνήθως αποκαλείται: Δίκτυο Ταχυδρομικής Τέχνης (Mail Art Network) και αυτό γιατί το ταχυδρομικό σύστημα είναι περισσότερο κατάλληλο, το πιο πρόσφορο και το πιο συνηθισμένο από όλα τα σύγχρονα μέσα ανταλλαγής. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κανένα “καθολικό” δίκτυο. Ο κάθε δημιουργός που κινείται μέσα στον χώρο της Mail Art έχει τη δικιά του λίστα επαφών, η οποία και αποτελεί το δικό του μικρό ή μεγάλο κύκλωμα. Όταν όμως κάπου βρίσκουμε ν’ αναφέρεται η λέξη “το” Δίκτυο, τότε πρόκειται για όλα αυτά τα επί μέρους κυκλώματα, αθροιστικά.
Έχοντας τη ρίζα του στη συγκεκριμένη αντίληψη περί επικοινωνίας και την ανταλλαγή που πρωτοκαθιέρωσαν, μερικά, τα κινήματα “Fluxus” και “Νεο-ρεαλιστικό”, το κύκλωμα αυτό συνέχεια εξελίσσεται μέρα με τη μέρα, καθώς χιλιάδες δημιουργοί εκφράζονται καθημερινά μέσα απ’ αυτό, ανταλλάσσουν και διακινούν τις δημιουργίες τους. Είναι προφανές βέβαια, πως αυτή η διχτυωτή δομή του, δημιουργεί και μία σειρά από μικροπροβλήματα σε ό,τι αφορά την “επικοινωνία”. Για παράδειγμα, είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, να επικοινωνήσει κάποιος με “όλα” τα άλλα συμμετέχοντα μέλη, με μιάς. Και εκτός αυτού, το πιο παράδοξο πράγμα που συμβαίνει μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα, είναι ότι: όσο πιο πολύ δουλεύει κάποιος μέσα σ’ αυτό, τόσο περισσότερες ανταποκρίσεις και αλληλογραφία παίρνει καθημερινά, και άρα υποχρεώνεται έμμεσα να δουλέψει, όλο και περισσότερο…
Όλα στα χέρια των δημιουργών
Από οικονομική άποψη, η Ταχυδρομική Τέχνη προϋποθέτει, ότι η παραγωγή, η διανομή και η χρήση των έργων της, βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των ίδιων των δημιουργών. Οι καλλιτέχνες της Mail Art δεν διακινούν τις δουλειές τους μέσα από τις επίσημες γκαλερί, αλλά διά μέσου του “εναλλακτικού” παγκόσμιου δικτύου. Μέσα σ’ αυτό κυκλοφορούν ασταμάτητα αυθεντικά έργα, αντίγραφα, κάρτες, αφίσες, περιοδικά Ταχυδρομικής Τέχνης και ένα σωρό άλλα…
Η ύπαρξη και η ανάπτυξη της Mail Art, επαναφέρει μία πανάρχαια ανταλλακτική μέθοδο. Πρόκειται για την πρωτόγονο μορφή της άμεσης και αχρήματης ανταλλαγής, που εδώ μεταφυτεύεται στο χώρο της τέχνης, εξοστρακίζοντας το κατεστημένο σήμερα απόλυτο μέσο καλλιτεχνικής (αλλά και οποιασδήποτε άλλης) ανταλλαγής, το φετίχ “χρήμα”. Ίσως και οι ανταλλάσσοντες καλλιτέχνες να εκτιμούν τελικά περισσότερο σαν “άξια”, τα όσα παραλαμβάνουν από τα όσα στέλνουν, γιατί διαφορετικά, θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος, δεν θα αντάλλασσαν. Εκείνο πάντως που αποτελεί μία αναμφισβήτητη πραγματικότητα και αλήθεια, είναι πως περισσότερο εκτιμούν την ίδια την ανταλλακτική πράξη καθεαυτή (επικοινωνία) παρά τα αντικείμενά της.
Η βάση της ύπαρξης, ανάπτυξης και διάδοσης της Mail Art μπορεί ίσως να χαρακτηριστεί σαν “ιδεαλιστική”. Η ανταλλαγή βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και πίστη. Αυτός όμως ο διάχυτος ιδεαλισμός δεν κρατάει βέβαια εσαεί. Για παράδειγμα, όταν ο καλλιτέχνης Β δεν απαντάει ποτέ στις αποστολές του Α, αργά ή γρήγορα η μονόδρομη επικοινωνία (ή ψευδοεπικοινωνία) θα σταματήσει. Έτσι λοιπόν, η ματεριαλιστική αντίληψη της επιζήτησης λήψης κάποιας απάντησης, με τη μορφή ενός καταλόγου, μίας λίστας διευθύνσεων, μερικών ντοκουμέντων κ.λ.π. καθίσταται αναγκαία, αφού προσφέρει την “ψυχολογική” και άρα πρακτική απόδειξη συνέπειας του συνεργάτη, τού ότι δηλαδή παραμένεις ΣΕ ΕΠΑΦΗ.
Η Mail Art αποτελεί μία πολύπλευρη και πολύμορφη μέθοδο, καθώς συμπεριλαμβάνει, ανάμεσα στα άλλα, καλλιτεχνικά βιβλία, audio- και video-τέχνη, περιοδικά, fanzines, copy-art, ψευδογραμματόσημα, γλωσσική τέχνη, κάρτες, οπτική ποίηση, διοργάνωση εκθέσεων, ανακυκλωτική τέχνη, παρεμβατική τέχνη, στάμπες, κολάζ κ.λπ.
Όσο μία καλλιτεχνική δημιουργία μπορεί να μεταβιβαστεί ή να ταχυδρομηθεί, όχι μόνο αυτούσια αλλά και κατά τμήματα, όλες οι τεχνικές, όλα τα μεγέθη, όλα τα υλικά, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν από έναν καλλιτέχνη της Mail Art. Και πέρα από αυτό, το κύκλωμα της ανταλλασόμενης τέχνης δεν παύει να αποτελεί ένα χώρο σμιξίματος, ελεύθερου και ανενδοίαστου, δημιουργών διαφορετικών κοινωνικών τάξεων, διαφορετικών πολιτικών κατευθύνσεων και επιπέδων, διαφορετικών ηλικιών, αντιλήψεων, ιδεολογιών κ.λ.π.
Μία εμπειρία πρωτόγνωρη
Εκείνο όμως που αποτελεί σημαντικό και ουσιαστικό στοιχείο στην όλη υπόθεση της Mail Art, δεν είναι οι επιμέρους διαφορές των μελών – δημιουργών αλλά εκείνο που έχουν ΚΟΙΝΟ. Πρόκειται για τη μυστηριώδη εκείνη δύναμη, που τους φέρνει (και τους κρατάει) κοντά τον ένα στον άλλον.
Ίσως να αληθεύει, το ότι ο Mail Art δημιουργός είναι τις περισσότερες φορές ένας σχεδόν απογοητευμένος καλλιτέχνης. Απογοητευμένος όμως όχι από την τέχνη, αλλά από τη βιομηχανία της που κατευθύνουν οι “επικεφαλής” των γκαλερί και των αιθουσών τέχνης, μουσείων τέχνης κ.λ.π. του κόσμου. Όντας όμως κομμάτι ενός πανανθρώπινου και δίχως κανόνες, λογοκρισία και κυριαρχούσες ελίτ, καλλιτεχνικού κινήματος, ξεπερνάει όχι μόνο απλά την ιδιοποίηση και εκμετάλλευση της δημιουργίας από τους σφετεριστές της, αλλά μετατρέπεται συγχρόνως σε μέλος μίας τεράστιας καλλιτεχνικής διεθνούς κοινότητας, δίχως όμως να στερηθεί την προσωπική του ταυτότητα κι ατομικότητα. Πέρα απ’ όλα αυτά όμως, η ιδιαιτερότητα τού να δουλεύει κανείς σε συνεργασία με χιλιάδες καλλιτέχνες σε ένα κοινό δίκτυο, αποτελεί μία εντελώς πρωτόγνωρη εμπειρία και αίσθηση μέσα στην ίδια την εξέλιξη της τέχνης”.
Βλάσης Ρασσιάς (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό «Ταχυδρόμος», 1984)
Η Γεωργία Γρηγοριάδου, εκπρόσωπος της εικαστικής ομάδας TeeToTuM, απάντησε στις ερωτήσεις του Θανάση Ράπτη για το περιοδικό «Φιλμ Νουάρ», τεύχος 100 .…
Πόσο γνωστή είναι η mail art στην Ελλάδα;
Γενικά στην Ελλάδα δεν είναι πολύ διαδεδομένο το κίνημα της mail art. Τα μέλη που ασχολούνται συστηματικά είναι πολύ λίγα. Οι περισσότεροι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ξέρουμε ποιος κάνει mail art, συστηματικά ή περιστασιακά. Υπάρχει η ένωση, το Ιuoma (International union of mail artists) στο Internet, που ουσιαστικά είναι η κοινότητα των mail-artists. Μέσω της σελίδας αυτής στο Internet μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει μέλος, και κοινοποιώντας την ταχυδρομική του διεύθυνση να αρχίσει να στέλνει και να δέχεται mail art. Μικρός είναι, επίσης, και ο αριθμός τον εκδηλώσεων που διοργανώνονται στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες.
Ήταν ικανοποιητική η ανταπόκριση των καλλιτεχνών στο κάλεσμα;
Γενικά οι mail artists ανταποκρίνονται σε καλέσματα και ειδικά όταν το θέμα είναι ενδιαφέρον και έχει κάποιο σκοπό. Μεγαλύτερη ήταν η ανταπόκριση των μελών από το εξωτερικό. Εκτός από τους Έλληνες φωτογράφους, οι Έλληνες mail artists είναι λίγοι και ξεχωρίζουν τόσο οι δουλειές τους όσο και ο τρόπος που τις στέλνουν: είναι πιο εξοικειωμένοι με τις έννοιες ταχυδρομείο, γραμματόσημο, φάκελος…
Ποιος ο ρόλος του «Άλλου» στη ζωή μας;
Πολύ σημαντικός. Είναι συνύπαρξη, συμβίωση, παρέα, είναι η κοινωνικότητά μας, η ζωή μας όλη. Όλοι μας εξαρτιόμαστε από τους «άλλους» σε ένα μεγάλο βαθμό, και «οι άλλοι» εξαρτώνται από εμάς. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να υπάρξουμε αν δεν υπάρχει «ο άλλος», αλληλοεξαρτιόμαστε, αλληλοϋποστηριζόμαστε, συμβιβαζόμαστε.
Σε ποιο βαθμό η mail art θα μπορούσε να γίνει το «όχημα έκφρασης» του καλλιτέχνη στην εποχή της κρίσης στη χώρα μας;
Στη mail art υπάρχει ελευθερία δημιουργικής έκφρασης. Κανείς δεν σε κρίνει και δεν κρίνεις κανέναν. Η ανταλλαγή είναι εθελοντική και δίνει τη δυνατότητα στο δημιουργό να εκφραστεί ελεύθερα, να πειραματιστεί. Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή η mail art στην Ελλάδα και οι καλλιτέχνες να διστάζουν να συμμετέχουν. Μέσα όμως από την ελευθερία που δίνει, τις απεριόριστες δυνατότητες έκφρασης, θα έλεγα ότι αποτελεί ψυχοθεραπεία του πνεύματος και ειδικά τη δύσκολη αυτή εποχή της κρίσης που περνάμε. Από την άλλη, η δυνατότητα προσφοράς από τον δημιουργό – καλλιτέχνη χωρίς αντάλλαγμα, για τη συγκέντρωση χρημάτων για καλό σκοπό, όπως στην 1η Διεθνή photo based mail art, έχουμε τη δημιουργία του καλλιτέχνη από τη μια πλευρά και την ικανοποίηση τού να προσφέρει κάποιος με όποια μέσα διαθέτει και μπορεί να βοηθήσει. Με αυτόν τον τρόπο η mail art εμπλέκει και το κοινό, οπότε η ιδέα της δημιουργικότητας συνδυασμένη με την προσφορά, πολλαπλασιάζει την αξία μιας καλής ιδέας, ευαισθητοποιώντας και άλλους, που με δικά τους μέσα και δυνάμεις παρακινούνται να αναλάβουν δράση.
Mailart (επίσης γνωστή ως Postalart και Correspondenceart): Πρόκειται για ένα κίνημα τέχνης που βασίζεται στην ανταλλαγή μικρού μεγέθους έργων τέχνης μέσω ταχυδρομείου μεταξύ των καλλιτεχνών. Για πρώτη φορά αναπτύχθηκε από το κίνημα Fluxus τη δεκαετία του ’50 και του ’60 και συνέχισε να αναπτύσσεται ως παγκόσμιο κίνημα μέχρι σήμερα. Στα υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται στη mail art περιλαμβάνονται οι ταχυδρομικές κάρτες, το χαρτί, κολάζ από ανακυκλωμένες εικόνες και αντικείμενα, σφραγίδες. Επίσης μπορεί να περιλαμβάνονται η μουσική, η sound art, η ποίηση και οτιδήποτε μπορεί να χωρέσει σ” ένα φάκελο και να σταλεί με το ταχυδρομείο. Η mail art θεωρείται τέχνη από τη στιγμή που αποσταλεί. Οι mail artists συχνά συμμετέχουν σε θεματικές ή τοπικές εκθέσεις, συνήθως χωρίς να περνούν από κριτική επιτροπή.
Θανάσης Ράπτης
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες
Argentina: Alicia Malerba, Cernjul Viviana| Austria: Birgit Zartl, Florian Leiberseder, Ilse Chlan, Maria Hubinger, Mirjam Wydler | Belgique: Marjan Verhaeghe | Brasil: Bruna Berger, Dorian Ribas Marinho, IMAGINÉ PAR B, Lilian Pacheco, Paulo Lionetti | Canada: Alexandra Haeseker, Carl Baker, Derek Michael Besant, J.Shantz, Mailarta, Snappy | Chile: Victor Femenias von Willigmann | Finland: Anja Mattila-Tolvanen, Tapio Holopainen | France: Daniel Daligand, Valentine Mark Herman | Germany: Bernhard Zilling, Dagmar Venus, Gabriele A. Hoppe, Horst Tress, Ingeborg Rath, Lars Schumacher, Marula di Como, Michael Wagner, Oliver Stahmann, Sandra Simone Schmidt, Wolfgang Brenner, Wolfgang Kraus | Greece: Angelidou Nikoletta, Athanasiadis Thanasis, Alexiou Georgia, Amoiropoulos Speros, Amperidou Sofia, Arfanaki Sofia, Chatzistefanou Anna-Maria, Georgiadis Helias, Georgiou Andreas, Giansakidis Stelios, Ganda Heleni, Giourkas Antonis, Goundopoulou Anastasia, Goutos Konstantinos-Antonios, Grigoriadou Georgia, Gogouli Nandi, Dallidou Evdoxia, Deverakis Lefteris, Dermitzakis Gregoris, Dimitris Danis, Evangelatos Kostas, Filandros Giannis, Flioukas Lambros, Hamidieli Fotini, Hondrou Danae, Inetzi Sotiria, Ioannou Vicky-Maria, Kaziale Stavroula, Karkatselis Vasilis, Karlaftopoulos Dimitris, Kotsaris Michalis, Konstantinidou Olga, Linosporis Ioannis, Lioumi Eirini, Loukanidou Melina, Mantas Vasilis, Monogyios Ioannis, Nikolaidis Chirstos, Nikoltsou Katerina, Orfanidou Marina, Pallis Dimitris, Papanaoum Kaiti, Pittas Kostas, Politis George, Raptis Thanasis, Serafeim Poli, Sideras Aris, Skourti Maria, Sofianidis Angelos, Stavrianou Popi, Tenova Iordanka, Thanou Stefania, Trimi Elli, Tsironi Aleka, Tsolakidou Anna, Venianakis Andreas, Vretou Lara, Xiros Stavros | Holland: Joyce Bloem, Sylvy van Bochove | Holland – China: Zhanhong Liao | Hungary: Baroti Georgei Zoe | Italy: Giovanni and Renata Strada, Ilaria Pergolesi, Patricia Arnaud, Serse Luigetti | Japan: Ryosuke Cohen | Korea: Seoung – Ku Lee | Portugal: Anabela g & Bruno c | Romania: Daniel Balanescu, Renee Renard | Russia: Mikhail Posarksy | Serbia: Kristina Pantelic | Spain: Daniel De Culla, Pedro Bericat, Sabela Bana, Xavier Maonsalvatje | USA: Amy Irwen, James Langston, Judith Skolnick, Phillip Lerche.
Το Σάββατο 25 Απριλίου, ημέρα λήξης της έκθεσης, στις 12 το μεσημέρι,
στη προσπάθεια του Φωτογραφικού Κέντρου να γίνει ευρύτερα γνωστή “η τέχνη που ταχυδρομείται”, να γίνουν γνωστοί οι όροι που λειτουργεί η ιδιαίτερη αυτή μορφή έκφρασης, επικοινωνίας των δημιουργών και διανομής/κυκλοφορίας των έργων τέχνης,
η εικαστικός Γεωργία Γρηγοριάδου θα κάνει εργαστήριο κατασκευής έργων (με διάφορες τεχνικές) ‘Mail art’ για εικαστικούς και όχι μόνον.
Η είσοδος στο εργαστήριο, όπως και στα περισσότερα του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, θα είναι ελεύθερη.
Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου οι παρευρισκόμενοι θα έλθουν σε επαφή με τα υλικά και εργαλεία που χρησιμοποιούνται, θα γνωρίσουν διαφορετικούς «ανοικτούς» τρόπους κατασκευής κάποιων «ειδών» αυτής της τέχνης, θα μάθουν για την κατασκευή των συχνά χρησιμοποιούμενων «ειδικών» σφραγίδων, γραμματοσήμων, αυτοκόλλητων και φακέλων. Θα συζητηθεί το θέμα της έγγραφης στην διεθνή ομοσπονδία «ταχυδρομικής τέχνης», της συμμετοχής σε ανάλογες εκθέσεις, του τρόπου ανταλλαγής έργων, προκήρυξης αντίστοιχων εκθέσεων κτλ.
Πάνω απ όλα, όμως, οι παρευρισκόμενοι θα μπορέσουν να θαυμάσουν μοναδικά κομμάτια από τη συλλογή, να κατανοήσουν (χειροπιαστά) τις διαφορετικότητες των υλικών και τεχνικών των μορφών έκφρασης διάφορων γνωστών δημιουργών, να απολαύσουν έργα μεμονωμένα, κουτιά mail art με ομαδικά project, βιβλία mail art, έργα πολλαπλής αλληλοδιάδρασης και συνεχούς ανταλλαγής/κυκλοφορίας.
