Το ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ του Θάνου Κοτσά
Αν στηθείς στην άκρη ενός τόπου και κοιτάξεις προς το σημείο όπου ο ουρανός συναντά τη θάλασσα, σαν ένα πέπλο του μπλε να χύνεται ανάμεσα στο κοντά, το προς εμάς, και το μακριά, το μη ορατό. Σαν μία κουρτίνα το μπλε, που χωρίζει και ταυτόχρονα ενώνει δύο κόσμους διαφορετικούς μεν, σε εξάρτηση δε και επικοινωνία.
Με τους καπετανέους, αλλά και τους ψαράδες να γυροβολάνε, πότε από τη μία και πότε από την άλλη μεριά, πότε από εδώ και πότε από εκεί διακινώντας εμπορεύματα, ανθρώπους και ιδέες, αυτή η κουρτίνα ανοίγει και κλείνει συνεχώς, μα μόνο για αυτούς. Για όλους όσοι συνεχίζουν από την άκρη του βράχου ν΄αγναντεύουν, παραμένει σώμα συμπαγές, αδιαπέραστο, φωτογραφήσιμο. Είναι το χειροπιαστό εκείνο κάτι που δε δημιουργήθηκε ποτέ. Είναι η άχρηστη αυλαία που δεν άνοιξε κανείς. Ή περνάς μέσα της σα φάντασμα ή τίποτα. Πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι φεύγεις, ότι αλλάζεις κατάσταση, ότι μεταβαίνεις από το εδώ στο κάπου αλλού για να τη διασχίσεις ή τίποτα.
Τέτοια πόλη, σαν κουρτίνα, είναι και η Πάτρα, για όσους φτάνουν σε αυτή μόνο και μόνο γιατί είναι λιμάνι. Ο ταξιδιώτης την χρησιμοποιεί. Εισβάλει εντός της σαν κι όλας να βρίσκεται κάπου αλλού. Περνά μέσα της για να φτάσει στον προορισμό του. Η Πάτρα σαν άκρη, σαν τέλος ενός κόσμου προς έναν άλλο.
Και ο Θάνος;
Στέκει εκεί, στην πόλη του, να φωτογραφίζει αυτή τη μετάβαση. Φύλακας πιστός της ελπίδας, φωτογραφίζει τις βάρκες, τα πλοία ή τα τεράστια σούπερ φέρι από τη στεριά. Υπέροχα έντονα χρώματα στην κοίτη του καταγάλανου ορίζοντα. Τα πλεούμενα, σα σύγχρονα λουλούδια, με τις έντονες φρεσκογυαλισμένες μεταλλικές ή ξύλινες επιφάνειές τους, χρωματίζουν αυτό που πρόκειται να συμβεί, δίνουν τον απαραίτητο τόνο στη φύση, που υποχρεώνεται να φιλοξενήσει τα όνειρα, τις ανάγκες, τις ελπίδες μας.
Και η Πάτρα, χώρος στέρεος μα αόρατος, στην άκρη της εικόνας, χώρος σε αναμονή προς ένα μέσον, το σκάφος, περιγράφεται μόνο σαν το ελάχιστο, σαν ένα σκαλί προς μία ρευστή κατάσταση, τη θάλασσα, προς το ταξίδι, προς τον Έτερο.
Έτσι στέκουν οι εικόνες του Θάνου. Στέρεες φωτογραφίες του κενού προς το μετέωρο.
Βασίλης Καρκατσέλης
Σύντομο βιογραφικό
Ο Θάνος Κοτσάς γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Φωτογραφίες του έχει εκθέσει στην Carrara της Ιταλίας, στη Haallstahmar της Σουηδίας, στη Δανία, Γαλλία, Ελλάδα και Κύπρο.
Έχει λάβει μέρος σε τρεις Biennale. Ολλανδία το 2001, Βέλγιο το2002 και Μεγ. Βρετανία το 2004.
Μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης έχει βραβευθεί για το έργο του από την ΄΄Ακαδημία των Ετρούσκων΄΄ του Λιβόρνο και την ΄΄Ακαδημία Il Marzocco΄΄ της Φλωρεντίας.
Ζει και εργάζεται στην Πάτρα.