12/1-5/2 Έκθεση-παρουσίαση ειδικής τεχνικής επεξεργασίας του έγχρωμου φιλμ και της αισθητικής του, των Φώτη Παλαιολόγου και Αργύρη Λιαπόπουλου με τίτλο “Ο ΠΡΩΤΕΑΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ ΒΟΥΒΗ”.

silent motion / κινηση βουβη

       Ο χαρακτηρισμός, χρωματική σπουδή της κατεστραμμένης επιφάνειας, θα μπορούσε νομίζω να αποδόσει με κάποια σχετική επιτυχία την καινούργια δουλειά του Αργύρη Λιαπόπουλου.

      Χωρίς υπερβολή αν δεν ήταν τα θέματα του φωτογραφικά, θα μπορόυσαν να είναι – κάλλιστα – πίνακες ζωγραφικής. Η χρωματική αναζήτηση με την κάμερα στην έσχατη λογική της συνέπεια, προσέγγισε την τεχνική του χρωστήρα.Ωστόσο αυτό αφορά περισσότερο την φόρμα κι όσους καταγίνονται μ΄αυτήν.Το θέμα υπολανθάνει στις – ανεικονικές – απεικονίσεις.

      Η επιφάνεια εδώ κατεστραμμένη, άμορφη – κι ωστόσο πολύμορφη – προβάλλει ως ηφαιστειογενές μάγμα, ως πολυχρωμία πετρελαιοκηλίδας στο νερό, ως κίνηση βουβή, ως διαρκής – εν τέλει – ψευδαίσθηση. Ο χρόνος, εσαεί απών, είναι οι ετοιμόροπες “πέτσες” πάνω στην επιφάνεια, είναι το κεντρικό κι επαναλαμβανόμενο μοτίβο, μια φευγαλέα κι' αυτός αυταπάτη.

      Αν δεν υπήρχε έντονα η υπόμνηση του ασήμαντου, του μη δυνάμενου δηλαδή να σημανθεί, θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για μια επιβουλή. Για μια διασάλευση της τάξης των κυρίαρχων εικόνων: Το κρύσταλλο, η αφή του αγάλματος, η επιφάνεια του νερού.

     Το απροσδιόριστο όμως που ενεδρεύει κάτω από τις “πληγές” της επιφάνειας, ασήμαντο, κι ωστόσο – δια της τεχνικής – αναβαθμισμένο σε κυρίαρχο θέμα, δίνει την κυρίαρχη διάσταση της εικόνας.

     Κι αυτή δεν είναι άλλη από τον χρόνο – δυνάστη ταυτόχρονα και λυτρωτή. Κι επειδή τη μηχανή του χρόνου την κινεί ο Αγγελος της Ερήμωσης “ ....η αλλαγή θα συντρίψει τα πάντα παρεχτός μονάχα την ομορφιά”.

 

                                                                     Αλέξανδρος Ζούκας