Σε μια περίοδο όπου οι γυναίκες επιβεβαιώνουν όσο ποτέ άλλοτε τη θέλησή τους για αυτονομία – ατομικά και συλλογικά – τα Μ.Μ.Ε. υποτάσσοντας στο νόμο του κέρδους την καθημερινή ύπαρξή τους και αγωνία για περισσότερη ένταξη στη ζωή και πρόοδο προς την ελευθερία, προσπαθούν με δήθεν πρότυπα να αποτρέψουν την απελευθέρωση – ταξική και κοινωνική – αυτής της μερίδας ανθρωπίνων υπάρξεων (των γυναικών).
Μπόλικο χρήμα, λόγια και εικόνες διατίθενται προκειμένου να τις παραπλανήσουν και να κάνουν στείρα την προσδοκία τους για μία νέα ζωή, να ευνουχίσουν τον αγώνα τους, να τις διατηρήσουν «υπό», όχι τόσο ενός «κυρίαρχου αρσενικού» όσο της εξουσίας που μέσω αυτών επιχειρεί να παραμένει εξουσία.
Την υπόδειξη μιας άλλης πρότασης και ταυτόχρονα καταστροφή της εικόνας για τη γυναίκα που προβάλουν τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξόντωσης) προσπάθησε να επιτύχει η εγκατάσταση του Σάκη Οταμπασίδη στους τρεις ορόφους του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Γέμισε το χώρο τηλεοράσεις που προβάλουν κορμιά/πορνό, τους τοίχους μετέτρεψε σε περίπτερα που αραδιάζουν με μανταλάκια τα περιοδικά τους (του τύπου πάρε με κτλ) και τους υπόλοιπους διαθέσιμους χώρους κρέας, ως άμεση αναφορά στο πως αντιλαμβάνεται η διαχείριση της εξουσίας και ένα μέρος της κοινωνίας το γυναικείο κορμί.
Καθώς περνούσαν οι ημέρες της έκθεσης και το κρέας άρχισε να μυρίζει, γινόταν φανερό στους επισκέπτες της έκθεσης, που είχαν μάθει για αυτή και προσέρχονταν με καλούς ρυθμούς, πως αυτό δε μπορούσε να συνεχιστεί. Έπρεπε να αλλάξει η παθητικότητα της κοινωνίας απέναντι σε παρεμφερείς αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας. Σε μία σύγχρονη κοινωνία δε μπορεί να είναι άλλη παρά ο σεβασμός της και η αντιμετώπιση, τουλάχιστον, σε ένα πλαίσιο ισότητας.
Στη φωτογραφία η στιγμή που μασκοφόροι εισβολείς στην έκθεση – κατά τη διάρκεια των εγκαινίων- συνθλίβουν με βαριοπούλες όλες τις τηλεοράσεις της εγκατάστασης, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκόμενων (που έτρεξαν στο πεζοδρόμιο να προφυλαχθούν) και των αποσβολωμένων παρόντων φωτογράφων.
Βασίλης Καρκατσέλης
